Category: Thay

Je kunt je gedachten heel natuurlijk stoppen door met je volle aandacht bij je in- en uitademing te zijn. Al na één of twee minuten beoefenen zal de kwaliteit van je in- en uitademing verbeteren. Of je nu ligt, zit of loopt, je ademhaling zal dieper en langzamer, harmonieuzer en rustiger worden. Door de beoefening van aandachtig ademhalen breng je harmonie en vrede in je lichaam.

Een boeddha worden is niet zo moeilijk. Een boeddha is iemand die verlicht is en begiftigd is met het vermogen om lief te hebben en te vergeven. Jij weet van jezelf dat je bij momenten zo bent. Dus geniet ervan een boeddha te zijn.

Wanneer je zit, laat dan toe dat de boeddha in jou meezit. Wanneer je loopt, laat dan toe dat de boeddha in jou meeloopt. Als jij geen boeddha wordt, wie dan wel?

Laten we proberen zó te leven dat we onze voorouders en de toekomstige generaties die we in ons hebben, vrijmaken. Vreugde, vrede, vrijheid en harmonie zijn geen zaken die alleen onszelf aangaan. Zolang je je voorouders niet vrijmaakt, blijf je je hele leven gevangen en dat is wat je aan je kinderen en kleinkinderen door zult geven. De tijd is nu rijp. Hen vrijmaken is jezelf vrijmaken. Dit noemen we de leer over inter-zijn. Zolang de voorouders in jou nog altijd lijden, kun jij niet echt gelukkig zijn. Als je één stap met aandacht zet en de aarde op een vrije en gelukkige wijze aanraakt, doe je dat voor alle voorgaande en toekomstige generaties. Die generaties komen allemaal tegelijk met jou aan en jullie vinden met z’n allen tegelijk vrede.

Wanneer je worstelt met vragen als “Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Was ik wel gewenst? Wat is de zin van mijn leven?”, dan zie je zwaar af – omdat je vastzit aan het denkbeeld dat er een afgescheiden zelf bestaat. Maar als je diepgaand kijkt, dan kun je geen-zelf beoefenen. Dit is het inzicht dat je geen afzonderlijk zelf bent, je bent verbonden met je voorouders en met alle wezens.

Vijfenveertig jaar lang bleef de Boeddha herhalen: “Mijn lessen gaan puur en alleen over het lijden en de transformatie van lijden.”

Wanneer je je eigen lijden onder ogen ziet en erkent, zal de Boeddha – de Boeddha in jou – daarnaar kijken, de oorzaak van dit lijden doorgronden en je een handelwijze voorschrijven die het kan omvormen tot vrede, vreugde en bevrijding. Lijden is het middel waarmee de Boeddha zichzelf vroeger bevrijdde – en ook jij kunt dit middel gebruiken om je vrij te maken.

Het grote inzicht van het mahayana-boeddhisme luidt zo: iedereen kan een boeddha worden. Wat Siddhartha bereikte, is voor ons allemaal weggelegd, of we nu man of vrouw zijn en wat onze achtergrond ook is, in welke sociale klasse of etnische groep we ook geboren zijn, en of we als monnik of als leek beoefenen. Allemaal hebben we een natuurlijke aanleg om een volmaakt verlichte boeddha te worden. En terwijl we het pad naar het volmaakt verlichte boeddhaschap gaan, zijn we allemaal bodhisattva’s.

Vergankelijkheid en zelfloosheid zijn geen schaduwzijden van het leven, maar de eigenlijke fundering waarop het leven wordt gebouwd.

Vergankelijkheid is de voortdurende omvorming of transformatie van dingen. Zonder vergankelijkheid kan er geen leven zijn. Zelfloosheid is de natuur van onderlinge afhankelijkheid, die het kenmerk is van alle dingen. Zonder onderlinge afhankelijkheid zou niets kunnen bestaan.

In zitmeditatie gaat het er in de eerste plaats om dat je je ervan bewust bent dat je zit. Daarna kun je zo gaan zitten dat er kalmte, stevigte en een gevoel van welzijn kan ontstaan. Probeer je lichaamshouding elk moment bewust gewaar te zijn – of je nu aan het zitten of lopen bent, staat of ligt. Volg elke handeling bewust, of je nu opstaat, vooroverbuigt of een jas aantrekt. Bewust gewaar zijn brengt je terug bij jezelf. En wanneer je voluit aanwezig bent bij je lichaam en in het hier en nu leeft, ben je helemaal bij jezelf thuis.

Wij hebben de neiging om ons vast te klampen aan het leven en de dood uit de weg te gaan. Maar, volgens de leer van de Boeddha, is alles altijd al nirvana – de ultieme werkelijkheid of God – geweest. Dus waarom het ene beetgrijpen en het andere uit de weg gaan? In de ultieme dimensie is er geen begin en geen einde. We denken dat er iets te bereiken valt, iets buiten onszelf, maar alles is al hier.

Leven in aandacht is een kunst. Je hoeft geen monnik te zijn of in een klooster te wonen om mindfulness – aandachtig aanwezig zijn – te kunnen beoefenen. Dat is elk moment van de dag mogelijk, onder het autorijden of onder het huishouden. Wanneer je helemaal met je aandacht bij het autorijden bent, is het prettig toeven in je auto en maak je ook veel minder gauw ongelukken. Het rode stoplicht is voor jou het sein dat je mindful moet zijn, het herinnert je eraan stil te staan en te genieten van je ademhaling. Op dezelfde manier kun je na het eten bij de afwas met je hele aandacht naar je ademhaling gaan, zodat het fijn en zinvol is om af te wassen. Schiet niet in de haast. Als je het haastje-repje doet, verknoei je de tijd die je met de afwas bezig bent. De tijd die je aan dit soort dagelijkse taken besteedt, is kostbaar. Het is een tijd om voluit te leven. Wanneer je leven in aandacht beoefent, zal er vrede opbloeien terwijl je de gewone dagelijkse dingen doet.